PARALLEL TWIN VS. V-TWIN; ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΟΤΕΡ

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το πρώτο μου ενδιαφέρον εδώ είναι το βάρος των 500 λιβρών των μηχανών σε αυτή την κατηγορία ADV. Μήπως θα έπρεπε να μετονομαστούν σε «off-road tourers"; Με όλη αυτή την "κάθετη δύναμη", χρειάζονται όλη την μετατόπιση που οι κατασκευαστές τους προσφέρουν.

 

Η πρώτη σκέψη μου: Η Honda μπορεί να μειώσει το μεταξόνιο λίγο με έναν παράλληλο δικύλινδρο σε σχέση με το προηγούμενο V-twin, αλλά και τα δύο σασί είναι 62-ιντσών.

 

Δεύτερον: Υπάρχουν σίγουρα κάποιες οικονομίες σχετικά με την παραγωγή στους παράλληλους δικύλινδρους: λιγότερες εκκεντροφόροι, μοναδική single-cam οδήγησης, ένα μοναδικό μπλοκ μονοκύλινδρου, κλπ. οι δαπάνες έχουν ιδιαίτερη σημασία στην παρούσα αγορά.

 

Ένα άλλο σημείο: Ένα παράλληλο twin εφαρμόζει καλά. Η συνήθης απαίτηση για V- twin είναι να είναι στενά, αλλά στην πραγματικότητα όταν ένας εναλλάκτης τοποθετείται στο ένα άκρο του στροφάλου και μια κύρια μονάδα δίσκου από την άλλη, το συνολικό πλάτος μπορεί να επιτευχθεί το ίδιο εύκολα με έναν παράλληλο δικύλινδρο.

 

Έτσι, με δύο (περισσότερο ή λιγότερο) κάθετους κυλίνδρους, ο κινητήρας μπορεί να πάει προς τα εμπρός προς τον μπροστινό τροχό, και ο πίσω κύλινδρος και ο σωλήνας εξάτμισης να μην χρειάζονται χώρο στο πίσω μέρος, αφήνοντας διαθέσιμο επιπλέον όγκο πίσω από τους κυλίνδρους.

 

 

 

 

 

 

Κάποιοι θα παρατηρήσουν ότι αυτός ο δικύλινδρος απαιτεί εξισορροπιστή, ο οποίος προσθέτει επιπλοκές, αλλά τα μόνα εξισορροπημένα V-twins έχουν (1) 90 μοιρών V-γωνία (Ducati, Moto Guzzi), ή (2) όχι και τόσο ανθεκτικούς offset πείρους (Honda Ascot), ή (3) διπλούς άξονες εξισορρόπησης (ApriliaRS1000). Καθώς οι μηχανές γίνονται μεγαλύτερες σε μετατόπιση, η δύναμη ανακίνησης εμβόλου αυξάνεται.

 

Χαίρομαι που βλέπω ότι προσφέρεται ένα DCT επειδή είμαι υπέρ της μείωσης του φόρτου εργασίας του χειριστή. Οι δύο πείροι του νέου Africa Twin είναι ρυθμισμένοι σε 270 μοίρες. Αυτό δίνει στην εξάτμιση ένα κόψιμο όπως του V-twin, και ορισμένοι θα υποστηρίξουν ότι ωφελεί την ώθηση.

 

Το επιχείρημα ώθησης είναι το εξής: Με απόσταση πείρου 360 μοιρών, και τα δύο έμβολα σταματάνε μαζί στο πάνω και στο κάτω μέρος, επιβάλλοντας ένα αδρανειακό "φτερούγισμα" στην ταχύτητα του στρόφαλου, καθώς τα δύο έμβολα λαμβάνουν ενέργεια από αυτό ενώ επιταχύνουν, την οποία θα δώσουν πίσω καθώς θα επιβραδυνθούν. Αλλά με την απόσταση 270 μοιρών, όταν το ένα έμβολο σταματά στο TDC ή BDC, το άλλο είναι κοντά στη μέγιστη ταχύτητα σε μέση της διαδρομής τους, έτσι ώστε τα έμβολα να ανταλλάσσουν ενέργεια το ένα με το άλλο και όχι με το στρόφαλο. Αλλά πώς μπορούμε να το ξέρουμε αυτό;